Na 4 dagen rij ik om een uur of 1 ‘s middags Lissabon binnen. Hier had ik ‘t allemaal voor gedaan. Ik check in in fijn hotel, in Estrela-wijk, om van daaruit een appartement te kunnen vinden. Eerste ding bekijk ik diezelfde middag al, midden in de stad, naast de kathedraal, met dakterrasje. Niet verkeerd, behalve dat in de slaapkamer en douche het plafond op 1m80 zit. Was niet van plan om op m’n knieën te douchen. Maakt niet uit, via internet en via via zal ik de komende dagen wel meer zien.
Die dag laat ik de stad een beetje op me inwerken. Ben er al eerder geweest, in november 2007, ken ‘t een beetje. Rij wat rondjes door de stad, bekijk de wijken waar ik zou willen zitten. Belem, Chiado, Campo de Ourique: klinkt alvast goed, toch? Beter dan de ‘Rivierenbuurt’ in ieder geval. Die avond eet ik met Gonga -zo heet-ie echt. Ik ga later al mijn kinderen ook zo noemen, denk ik- en Pedro. Pedro is verkering van Filipa, we eten in zijn restaurant. Hippe tent, maar moet niet denken dat Pedro alleen dat doet. Hij heeft ook een bedrijf dat landbouwwerktuigen verkoopt en hij is rally-rijder. Paris-Dakar, dat werk. Niet zomaar, maar sjiek: Pedro drinkt champagne aan het eind van elke rit en logeert bij de dochter van de president van Senegal. Gonga is architect, net als zijn vader, en heeft ook grote verhalen. Da’s het mooie: het is niet opschepperig, maar de jongens maken gewoon deel uit van de Portugese opperklasse en dan doe je dit soort dingen.
Portugal is mooi, bedenk ik, de volgende ochtend, maar Lissabon is me te druk. Maakt niets uit: dan ga ik toch in Cascais zitten, op 20 minuten afstand, lekker aan zee? Dus rij ik daar heen, beetje kijken en sfeer proeven. En dat valt tegen. Vies tegen. Cascais is geen lieflijk badplaatsje, zoals ik me herinnerde. Het heeft meer weg van Marbella: dure shops, parkeergarages, vrij groot. En te druk, dat vooral. Hier wil ik niet tot mei gaan zitten.
Dat is een behoorlijke tegenvaller. 2500 kilometer gereden om te constateren dat het niet goed voelt. Wat te doen? Ligt het aan mij? Moet ik gewoon wennen, een paar dagen? Of kan ‘t gewoon zo zijn, kan mijn gevoel zo blijven? En moet ik dus weggaan? Waar naar toe? Verder Portugal in, naar de Algarve? Nee, da’s ongezellig, vol met hijskranen en veel beton. Bovendien ken ik er geen hond. Alsnog naar Italië? Da’s dan nog eens zeker 2500 kilometer. Wat wil ik eigenlijk? Rust, natuur & mooi weer is het belangrijkst. Na een middag nadenken besluit ik dat ik weg wil uit Portugal en naar de Provence wil.Dat is het Beloofde Land en maar 1700 kilometer ver…
