Morgen moet ik verhuizen. Weg van de Boussarelle, naar een appartement in Cotignac zelf. Er komen nieuwe huurders hier, vandaar. Belachelijk natuurlijk. Dus neem ik afscheid van de heuvels en de bossen, de rust en het uitzicht. Dus moet ik weg uit mijn mooie huisje, waar alles tot in de puntjes geregeld was: de speciaal voor mij op maat gezaagde werktafel, van satelliet-tv, de fijne badkamer, van een keuken die beter geoutilleerd is dan die van mij thuis (al zegt dat meer over mijn eigen keuken).
Iedereen zegt altijd: ‘Frankrijk is zo’n mooi land, jammer dat er Fransen wonen’. Geldt dat ook voor de Boussarelle en haar bewoners? Tja, wat zal ik zeggen…
Inmiddels stokoud (begin 60), zijn ze zo’n 10 jaar geleden hier gekomen, hij makelaar-turned-aannemer, zij was mondhygiëniste. Edzard, grote kerel, grote meningen: heel veel mensen hebben er uiteraard ‘geen flikker van begrepen’, zeker politici niet. Fijn discussiëren met hem, want hoewel soms woest, blijft hij geestig, onconventioneel en straight. En Kook zorgde voor me. Met pains chocolats, bloemen in mijn kamer, met lieve aandacht en interesse, en passant zette ze ook nog even een date of twee voor me op in het dorp. Ze mag dan wel op een berg wonen: ze ziet er altijd mooi uit.
Zeker twee keer per week was ik welkom om te eten. Wel zo aardig als ze ook eens bij mij werden uitgenodigd, vonden ze. Ik kan niet koken, waarschuwde ik, maar dat mocht niet baten, ze wilden echt komen. Op de middag zelf probeerde ik nog af te zeggen met het verhaal dat ik die avond ‘helaas, helaas, sorry, naar volleybalbaltraining moest.’ ‘O,’ pareerde Kook, ‘op de nudistencamping zeker.’ Die avond aten we mijn pasta carbonara, niet eens mislukt.
Kook en Edzard zijn de Boussarelle, eigenlijk belichamen ze de plek waar ze wonen: lieflijk naast ruig, puur en gastvrij.
Mooi hoe het kan lopen. Ik was van plan om een paar maanden in Portugal te zitten, maar een rit van 5000 kilometer bracht me hier, door prachtig toeval. Een betere plek had ik echt niet kunnen verzinnen. Het is allemaal niet zo ingewikkeld: racen doe je op Zandvoort, voetballen in De Kuip en een boek schrijf je in de Boussarelle.
3 Responses to Bye Bye Boussarelle