Vechten met Gerard Reve

12Toen ik een jaar of 16 was, ben ik door Gerard Reve uit zijn huis geslagen (da’s een goeie opener, toch?). Moest ik aan denken toen ik gisteren langs dat huis reed, tijdens een sentimental journey.

Het zit zo. Reve en Joop Schafthuizen, zijn vriend, woonden in Le Poët-Laval, een dorpje in de Drôme. Ik kwam er ook wel eens: ik heb een paar prachtige zomers doorgebracht in Dieulefit, 4 kilometer verderop, met een vriend, logerend bij diens familie in hun vakantiehuis.

De paar Nederlanders in de streek kenden elkaar en gingen regelmatig buurten. Zo kwam het dat ik Gerard al eens had meegemaakt. Tijdens een barbecue betoonde hij zich een fel voorstander van Apartheid en niet al te eenkennig: ongegeneerd probeerde hij de billen van de gastvrouw te betasten. Aan het eind van de avond donderde hij straalbezopen de heuvel af, in de bramenstruiken.

Nu was ik toen geen fan van Reve. Dat was ik van W.F. Hermans en Bennie Wijnstekers, maar ik vond het toch wel interessant om met die vriend op bezoek te gaan bij de Grote Volksschrijver.

Ze hadden een vreemde dronk die avond en het voelde ongemakkelijk, in dat huis met roze muren en Mariabeelden. Dus gooide ik er een ijsbrekertje in: 
‘Waarom is het plafond zo vies?’
Reve woonde in een oude slagerij, waar het roken van vlees de plafonds zwart had geblakerd. Dat hoorde ik pas later.
‘Wat zeg je?’
Ik herhaalde.
‘Wat zeg je?’
Ouwe man zal doof zijn, dacht ik, dus zei ik het nog maar eens.
‘Eruit jij,’ was-ie ineens woest: ‘Ik laat me in m’n eigen huis toch niet zomaar beledigen?’
Eendrachtig gingen ze te werk: Reve sloeg, terwijl Joop schopte.
Even later stond ik buiten, volkomen verbouwereerd en liep ik de 4 kilometer terug naar huis. 
In m’n eentje: die maat van me bleef zitten. Waarom is me nooit duidelijk geworden.

Later wijdde Reve in een krant zelfs nog een column aan het voorval, omdat het volgens hem illustratief was voor de brutale jeugd van tegenwoordig. Ondanks dit wrede onrecht werd ik een groot liefhebber van Reve. Moet vaak hardop lachen als ik ‘m lees.
This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

5 Responses to Vechten met Gerard Reve

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *