Er is wel eens onderzoek gedaan naar de manier waarop in verschillende landen wordt gereageerd op internetfora, bijvoorbeeld van kranten. Een Duitser opent keurig met ‘Geachte heer, mevrouw’, in Frankrijk wordt een mening goed onderbouwd, een Engelsman is wat informeler, maar blijft geestig en in Nederland reageren mensen ondoordacht, slecht geformuleerd en vooral grof. Lees af en toe Telegraaf.nl en huiver…
‘n Paar weken geleden nam ik ‘t in de NRC op voor Dirk Scheringa. Het stuk leidde tot reacties, sommige heftig, vooral op de site van de krant. Het stuk deugde van geen kant en ik was dus ook een idioot. Wanneer ik een anti-Scheringa-stuk zou hebben geschreven -had even goed gekund- zou het commentaar een tandje erger zijn, schat ik.
Dat belooft nog wat. Want ik ben van plan vaker mijn mening te geven: als journalist en schrijver wil ik straks graag opkomen voor dingen die ik niet eerlijk vind, opkomen voor mensen die ‘t verdienen en diegenen die oneerlijk zijn ontmaskeren. Net als met Robin Good, mijn vorig bedrijf, wil ik straks graag proberen de Wereld Mooier te Maken.
Hopeloos pretentieus natuurlijk. IJdel ook. Wie zit er te wachten op mijn mening? Wie ben ik om anderen in te delen in eerlijk of oneerlijk? Af en toe, misschien iets te weinig, wanneer ik me ineens bijna oprecht lijk op te winden over het Grote Onrecht, moet ik denken aan het verhaal van Rule Number 6.
De Britse premier en zijn Russische collega zitten in gesprek, wanneer een assistent binnenstormt en volkomen gestrest verhaal doet. ‘Jonathan,’ zegt de premier, ‘Ik kom er zo aan, but please do remember Rule Number 6.’ Meteen is de assistent rustig. Twintig minuten later worden de premier en de Rus weer opgeschrikt, opnieuw staat er iemand in de kamer met een paniekerig bericht. ‘Alex, thank you for telling me, but please remember Rule Number 6.’ ‘You’re right, Prime Minister, I’m sorry,’ glimlacht onze Alex en verlaat de kamer – sereen. De bezoeker is zwaar onder de indruk. ‘This is amazing,’ zegt-ie. ‘Vertel me, wat is Rule Number 6?’ ‘Oh, heel simpel. Rule Number 6 is: Don’t take yourself so damn seriously.’ ‘Goeie regel,’ vindt de Rus. ‘Die zal ik onthouden. En de andere regels, wat zijn die?’De Brit zegt: ‘Er zijn geen andere.’
3 Responses to Rule # 6