Lente aan de Waver

Het mooie van Amsterdam is dat je er zo weer uit bent. Wanneer de stad vol is, wanneer te veel toeristen achter een reisleider sjokken of lam langs grachten waggelen, maak ik graag een ommetje. Soms ga ik naar het noorden, naar Durgerdam, maar nog liever richting het zuiden. Binnen 10 minuten rij je in alle rust op een B-weggetje langs een riviertje en herinnert hooguit wat hoogbouw aan de horizon je aan de nabijheid van een stad. Ik heb zo mijn routes, maar die ga ik natuurlijk niet verklappen, anders ga jij morgen ook en voor je ‘t weet rijden we in een file.

Zaterdag reed ik mijn favoriete route. Links weilanden, rechts de Waver. Dak open, muziekje aan, zo cruise ik nice & easy, nu en dan uitwijkend voor een tegemoetkomende tractor of een pelotonnetje fietsers, tricootjes van QuickStep of Rabobank strak gespannen over hun kantoorbuiken. Hier en daar een boerderij, waar witte was vaak vrolijk wappert en om de paar kilometer een plukje vissers. Meestal een stuk of 5, een meter of 30 uit elkaar, wat ongezellig lijkt, maar zo hoort het: een visser is geen prater. Moeder de vrouw, die praat en veel ook, zeker 25.000 woorden per dag. Hij niet – dat zou bovendien de brasems en de palingen maar wegjagen.

Na een tijdje vind ik in de berm een mooi plekje om de krant te lezen. Een boer komt langzaam dichterbij, hij is bezig nieuwe paaltjes in de grond te slaan, de oude waren rot.
‘Heb je ‘t druk?’ vraag ik om maar iets te vragen, misschien sta ik wel op zijn land.
‘Ja, altijd hè, koeien zijn als kleine kinderen, hebben altijd zorg nodig.’
Even stil. Ik ga verder in Het Parool, hij meet geconcentreerd waar het volgend paaltje moet komen.
‘Heb je die aswolk nog gezien van de week?’ vraagt de boer, ‘magnifiek hè, wat een mooie zonsondergang gaf die. Helemaal roze was ‘t daar.’ Hij wijst in de verte, waar de Rembrandttoren vaag afsteekt.
‘Niet gezien. Wordt Ajax kampioen?’
‘Hoop het niet,’ zegt de boer.
We vinden het allebei een goed gesprek.

Een zaterdagmiddag aan de Waver. Af en toe vaart passeert een bootje. Ik zie lammetjes en met de minuut meer knoppen aan de bomen. In het gras schiet een blauwstaartsalamander, prulstaarten en schikken zingen hun lied. Lang leve de lente!

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

One Response to Lente aan de Waver

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *