Jochem & de ratjes

Nog een keer komt hij kijken of de kooi wel op de goede plek staat.
‘Niet te veel in de zon. En zet ze af en toe voor de tv, dat vinden ze leuk,’ zegt Jochem.
‘Ik zal goed voor ze zorgen. Echt. Beter als jou,’ zeg ik.
‘Beter dan jou,’ zegt mijn buurjongetje streng. ‘Had jij vroeger geen taal op school?’

Ze gaan twee weken met vakantie en Jochem wil dat ik op zijn ratjes pas. Het zijn er twee: Saar en Lies. Hij wilde ze sinds hij Ratatouille zag. Z’n moeder vond ‘t een goed idee, want volgens haar zijn ratten ideale huisdieren: lief, schoon en intelligent. Je kan ze nog eens een kunstje leren. Ik vind ratten vooral ratten. En genoeg ratten in Amsterdam, zou je zeggen, maar Saar & Lies zijn gehaald in Hoogeveen, bij een speciale fokkerij.
‘Welke rat is nou Suarez en welke Pantelic?’ vraag ik.
‘Haha, wat ben je weer grappig.’
‘Ik las trouwens net op Teletekst dat David Villa naar Feyenoord gaat, wist je dat?’
‘Echt niet, jullie zijn heel arm.’ Jochem loopt al een week in een shirt van Villa, want hij is voortaan voor Spanje. Hij heeft het WK intensief gevolgd, bijna geen wedstrijd gemist. Het heeft ‘m veel geleerd: écht zinloze feiten (hij weet van een groot aantal spelers van het Noord-Koreaans elftal hun club en leeftijd). Vind ik grappig. En hij krijgt inmiddels geluid uit een vuvuzela, en veel ook. Vind ik niet grappig. ‘Heb jij toevallig mijn vuzuvela gezien?’ vroeg hij mij de afgelopen weken een paar keer. Dat ik al drie van zijn vuvuzela’s in mijn keukenkast heb verstopt mocht niet baten: hij wordt telkens bevoorraad door z’n vader, die ver in West woont, dus wat kan hem ‘t schelen?

‘En let goed op dat Saar niet het eten van Liesje op eet.’
Hij voert ze zelf voor een laatste keer uit de zak Prestige Crispy Rat Muesli. ‘En je kan ze ook mango’s en lychee’s geven.’ Met een traan in z’n ogen laat hij ze achter en loopt de trappen af, naar de auto die voor de deur op ‘m staat te wachten. Vanaf m’n balkon zwaai ik ze uit, hij voorin, naast z’n moeder, z’n twee zusjes op de achterbank. Z’n zusjes zwaaien terug, Jochem steekt ter afscheid z’n nieuwe vuvuzela uit ‘t raam, maar voor hij de kans krijgt te toeteren, slaat de achterbank het ding uit z’n hoofd.