(Je bent precies) een Franse auto

Hobby’s. Doet me denken aan twee dingen: is iets van mannen en iets van vroeger. Jaren ’50 eigenlijk. Gedoogd door hun vrouwen, sparen mannen postzegels of suikerzakjes, melken ze duiven in hun schuurtje of hebben ze op zolder een tracé voor hun modeltrein, compleet met wissels, tunnels en een klein stationnetje. Uitgestorven, dat slag.

Dit weekend was ik voor een feest weer even in Frankrijk, in La Chapelle de Guinchay, om precies te zijn. Een negorij, ligt ergens in de Beaujolais. Prachtige streek, afgelegen en dat merk je: tijd gaat er langzamer, vroeger bestaat daar nog, dus ook de hobby.

Op zondagochtend, toen ik m’n kater wilde uitlaten, stuitte ik vlak buiten m’n hotelletje op een bijeenkomst van de autoclub. Die vond plaats op het voetbalveld, waar inmiddels zo’n vijftig auto’s verzameld waren: Simca’s, Renaults, oude Porsches, maar ook een aftandse Citroën BX en een Peugeot 205 vol deuken – een auto = een auto, daar doen ze niet moeilijk over. Mannen liepen er om heen, keurend, aantekeningen makend, sommigen met hun zoontje. Voor de allerkleinsten lagen op een tafel kleurplaten, uiteraard van auto’s.

Jeany, quit living on dreams: zelfs de muziek was van vroeger. Vanaf een podiumpje draaide DJ Cedric net al The Final Countdown en Live is Life. Lala lalala. Ach, alles beter dan Johnny Halliday. De DJ was ook spreekstalmeester en dat nam hij serieus. Opgewonden gilde hij in z’n microfoon te pas en te onpas dwars door zijn plaatjes. ‘Mesdames et messieurs,’ begon Cedric dan – kennelijk blind, want op het terrein was geen vrouw te bekennen. ‘Mesdames et messieurs, votre attention, si’l vous plaît,’ en meldde vervolgens de aankomst van een nieuwe auto of dat de loterij die middag om drie uur zou beginnen. De bezoekers deerde het allemaal niet, die waren blij en tevree bezig met hun hobby en kuierden rustig langs een rijtje roestbakken.

‘Dans cinq minutes le défilée va commencer,’ ratelde Cedric. Hush-hush-I do I, too shy-shy. En daar gingen ze, op een rijtje, vijfenzeventig auto’s, een antieke Simca voorop, uit de ramen staken fier twee Franse vlaggen, voor het hoogtepunt van de dag: een rondje door la région. Iets verderop liep de kerk net uit, in een beekje naast het voetbalveld stonden twee jochies te vissen op vlekzalm. Het was fijn weer in Frankrijk te zijn.