Het zweet gutst van onder haar pruik, de bloemen suizen langs haar hoofd, maar ze blijft zingen, en hoe, beginnend met Satisfaction, eindigend met Respect. 29 april ’68, Aretha Franklin treedt op in het Concertgebouw. Wat een power, wat een pracht. Pas 26, voor ‘t eerst en ‘t laatst in Nederland – vliegen vond ze doodeng. Een uitzinnig publiek kennelijk niet, zelfs niet als dat rond haar vleugel is gedromd, zo’n beetje bij haar op schoot zit.
Voor de mensen die alles al hebben, een huis, een kind, een paar auto’s, haren op hun hoofd, voor die mensen die wellicht geen idee hebben wat er voor hen onder de kerstboom moet liggen, heb ik de gouden tip: Aretha Franklin, The Legendary Concertgebouw Concert. Net uitgebracht, bijna per ongeluk uit Hilversumse archieven gevist, zie De Wereld Draait Door.
Wat een optreden! Het Concertgebouw, tegenwoordig het domein van klassieke muziek en een blank-grijs publiek, werd die avond geregeerd door de Queen of Soul, in een zaal die een stuk zwarter was dan ik had verwacht: zo blank was Nederland al niet meer. De dvd geeft sowieso een mooi tijdsbeeld: Aretha is niet de afgeschermde en gestylede superster die ze vandaag zou zijn, maar een bedeesd meisje dat zenuwachtig een sigaretje rookt in haar kleedkamer. En fans hoefden nog niet in toom te worden gehouden door dranghekken en gorilla’s met een V op hun revers: een vermanend woord vanaf het podium (‘Gaat u toch zitten, beste mensen!’) van de Philip Bloemendal-van dienst was voldoende.
Aretha in A’dam, met stip on 1 van mijn top 10 Best Live Performances. Met verder:
- Chaka Khan – Night In Tunisia (’82 met superband)
- George Michael – Somebody To Love (tribute to Freddy Mercury, Wembley)
- Elvis Costello & Burt Bacharach – Toledo (Costello schuurt en piept op prachtige melodieën van Bacharach)
- John Mayer – 1983 (met op 5m27 even schakelen naar Girls Just Wanna Have Fun en Let’s Hear It For The Boy)
- Joni Mitchell – Help Me (’74. Verwijst Prince nog naar in The Ballad Of Dorothy Parker, 1m46)
- Nirvana – The Man Who Sold The World (MTV Unplugged. Paar maanden voor z’n dood)
- Prince – Push & Pull (met Nikka Costa. YouTube is een goudmijn – behalve voor Prince-opnamen. Die laat hij verwijderen)
- Alicia Keys – Empire State Of Mind (het plezier dat ze hebben op podium! Na 4m21 de bravoure-entree van Jay-Z)
- Robbie Williams – Let Me Entertain You (voor een publiek van een miljoen of 3 – over bravoure gesproken)
