Lijn C5 begint op Atocha, het belangrijke Madrileense treinstation dat op 11 maart 2004 werd getroffen door een terroristische aanslag, exact tweeënhalf jaar na die in New York. Er is niets dat nog aan deze tragedie herinnert, misschien met opzet, om boeven niet te belonen, negeren is vooruitzien.
Lijn C5 eindigt, na een ritje van drie kwartier langs oorlogsbekleurde muren waarachter huizen steeds hoger en winkels steeds groter rijzen, tot mega-IKEA’s en flats die hele dorpen herbergen, in Móstoles. Al was ik er niet voor de lol, maar voor een bezoek aan Y in het kader van project X, toch was het de moeite waard. Ook dit was Madrid – alleen niet dat van de Puerta del Sol, Gran Via en het Prado.
In het winkelcentrumpje naast het metrostation een slager met meer vliegen op de hammen dan klanten in een jaar, een speelautomatenhal, zeker vier leegstaande winkels en twee schoenwinkels, pal tegenover elkaar. Voor zes euro kan je al slagen, het duurste paar in de etalage kost je dertien euro. Uit de ramen van de huizen boven de winkels wapperde de was, maar vooral ‘te koop’-borden. Vandaag stond het vet in de kranten: Spanje was eindelijk uit de recessie, na twee jaar. Dat hadden de rekenmeesters en economen mooi bedacht, maar het nieuws was hier even veel waard als een bericht over de ontdekking van een goudader in een grot in Nieuw-Zeeland.
Deze straat schreeuwt om entertainment, zal de vrouw hebben gedacht toen ze vanochtend een plekje voor haar orgelmobiel zocht. Een brommer met een laadbak waarin een synthesizer, een Casio, model jaren ’80, is vastgesnoerd. Met één hand rookt ze, met de andere produceert ze zigeunerclassics, veel te hard –wil je ‘t horen?– maar pas verontrustend wordt het wanneer ze er bij gaat zingen en zelfs haar hond, ingeklemd tussen een blik benzine en wat plastic tassen onderin het orgelmobiel verder wegkruipt.
Vlak voor je het Mostoles binnen rijdt, kijkt Iker Casillas op je neer vanaf een reusachtig bord. De keeper van Real Madrid, geliefd want zo gewoon gebleven in een team dat altijd een hele kosmos aan sterren heeft, zegt trots: ‘No soy galactico, soy de Móstoles.’
