Dinsdagochtend, uur of 9, Pembridge Square, Bayswater. Claudia Schiffer stapt uit haar Porsche Cayenne, opent de achterdeur voor haar zoontje, dat zijn moeder een zoen geeft en naar zijn vriendjes rent, van wie er eentje het kind is van Elle MacPherson -allemaal zo nonchalant mogelijk in het schooluniform van Wetherby. En kijk, daar komt David Beckham met zijn drie zoontjes aangewandeld. De andere ouders en hun kinderen zijn minder beroemd, maar nauwelijks minder mooi – en waarschijnlijk niet minder rijk.
In ’94 verbleef ik een paar maanden in Londen, als stagiair bij een bank. De stad is nooit bepaald provinciaals geweest, maar het verschil met toen is enorm, misschien wel goed af te meten aan Chelsea, de voetbalclub. Toen een armzalig clubje, vooral bekend om zijn schreeuwerige fans, inmiddels eigendom van een Russische miljardair, het stadion gelikt, het elftal een bonte en succesvolle verzameling miljonairs. Met hooguit een of twee Engelsen in de basis.
Uit het centrum van de stad zijn ze ook verdreven, die Engelsen. Onbetaalbaar, met als resultaat dat sommige laagbetaalden, zoals verpleegsters, schoonmaaksters of leraren steeds langer onderweg zijn naar hun werk, soms wel een uur of drie. De Arabieren waren er al wat langer, de Russen al zeker tien jaar, maar nu vaart ook de Chinese zilvervloot binnen: hele blokken kopen ze, ineens zie je ze joggen door Hyde Park, brengen ze hun kinderen naar de peperdure scholen, ‘de beste ter wereld’.
De stad, net als voetbalclub Chelsea, juicht de komst van geld -maar ook buitenlands talent- toe. Faciliteert het zelfs met fiscale voordelen. En worden de huizen duurder en duurder, zijn er penthouses verkocht voor honderd miljoen. ‘Sinds ik hier woon is huren goedkoper, maar had ik achteraf elk jaar mijn huis moeten kopen,’ verzucht een oude vriend. Het einde is nog niet in zicht, want hoe groot de stad ook is, er is een schaarste aan goede huizen, en biedt vooral de Britse rechtszekerheid een veilige haven voor lang niet altijd even braaf vergaarde miljarden. Neem de Grieken: in 2009-2010, hartje crisis, stonden zij bovenaan het lijstje van kopers van huizen boven de miljoen pond…
