Recensie Sander Dikhoff

Mark Schalekamp schrijft een pageturner. Nou geldt voor ieder boek dat je een turn nodig hebt om op een andere page te belanden, maar het zit ‘m met name in de snelheid waarmee je dat neigt te doen. En the pace, die is hoog bij de Parvenu.

De bladzijden zoeven voorbij. Gelijk de wind door de bladzijden van het op het strand vergeten boek. Dit boek vergeet je echter niet. Daar is het te spannend voor. Je laat het niet licht liggen. Niet voordat je het uit hebt. Pas daarna moet de kop in de wind.

Het hoofdpersonage heet Hugo Stadman, een jongen die zich beter voordoet dan hij is. Dat is niet verrassend. Dat doet immers iedereen. Het is van alle tijden en alle lagen. Iedere boerenlul wil bourgeois zijn, iedere bourgeois een edelman, de edelman een prins en de prins een knappe prins.

Hugo heeft er wel meer dan gemiddeld last van. Hij liegt dat het een lieve lust is en blinkt uit in zelfdestructie. Drugs, gokken en vooral hoerenbezoek. Niet te zuinig ook, zo erg dat zelfs Rob Oudkerk zou zeggen, poe poe, moet dat nou?

Hugo weet het de lezer toch te verkopen. Hij heeft gewoon een beetje liefde en aandacht nodig. Zoals The Boxer van Paul Simon

Just a come-on from the whores on Seventh Avenue.

I do declare, there were times when I was so lonesome
I took some comfort there.

De Parvenu dus. Kopen, lezen.

—————————————————————————————

The Boxer Paul Simon

I am just a poor boy.
Though my story’s seldom told,
I have squandered my resistance
For a pocketful of mumbles,
Such are promises
All lies and jest
Still, a man hears what he wants to hear
And disregards the rest.

When I left my home
And my family,
I was no more than a boy
In the company of strangers
In the quiet of the railway station,
Running scared,
Laying low,
Seeking out the poorer quarters
Where the ragged people go,
Looking for the places
Only they would know.

Lie-la-lie…

Asking only workman’s wages
I come looking for a job,
But I get no offers,
Just a come-on from the whores
On Seventh Avenue
I do declare,
There were times when I was so
lonesome
I took some comfort there.

Lie-la-lie…

Then I’m laying out my winter clothes
And wishing I was gone,
Going home
Where the New York City winters
Aren’t bleeding me,
Leading me,
Going home.

In the clearing stands a boxer,
And a fighter by his trade
And he carries the reminders
Of ev’ry glove that laid him down
And cut him till he cried out
In his anger and his shame,
“I am leaving, I am leaving.”
But the fighter still remains

Lie-la-lie…