Mark Schalekamp werd tegen het eind van de vorige eeuw geboren als zoon van een Tataarse roverhoofdman en een Armeense prinses. Zijn jeugd bracht hij door in Nederland, in en rond Rotterdam om precies te zijn.
Na zijn studie rechten in Leiden moest hij werken. Dat deed hij even hier, even daar, bij een bank, als televisieredacteur, zelfs als advocaat – toch zeker zes maanden – maar nergens van harte of met succes.
Dat veranderde aan het begin van de eeuw toen hij de ‘De Rebellenclub’ schreef, een bundel sportverhalen die verscheen bij uitgeverij Thomas Rap, kort nadat Matthijs van Nieuwkerk hem in Hard Gras had laten debuteren met het gedicht ‘Voetbal & Meisjes’.
Ook in die tijd richtte Schalekamp Robin Good op, een prachtig bedrijf met als missie om met plezier de wereld mooier te maken. Dat deed het door het activeren van maatschappelijke betrokkenheid van bedrijven, simpel gezegd: het koppelde bedrijven aan goede doelen. Consultants staken de handen uit de mouwen voor een gehandicapteninstelling, bankmedewerkers begeleidden VMBO-scholieren, dat werk. Tegenwoordig gesneden koek, heel gewoon, maar dat was ‘t aan het begin van de eeuw nog niet. Robin Good was een pionier.
In 2007 vond Mark het mooi geweest en verkocht zijn bedrijf. Tijd voor een nieuw project, een oude droom: het schijven van een roman. Waar doe je zoiets? Niet thuis, leek hem, want daar regent ‘t teveel. Dus belandde hij na een lange rit met een omweg naar Lissabon -foto’s hieronder- in januari 2009 in de Provence, want zo hoort ‘t, daar schrijf je een boek. En daar begon ook dit blog, vanuit Cotignac, een dorpje 80 kilometer van Aix-en-Provence, waar hij tot de lente zat en de winter daarna weer terugkwam – zo’n romannetje schrijven duurde langer dan hij had verwacht. Begin 2011 lag het in de winkel: De Parvenu. Fijne recensies volgden en in juni 2011 kocht Eyeworks de filmrechten van het boek.
En toen? Toen begon hij aan een tweede roman, maar dat vlotte niet, geen zin, geen tijd, niet meer de ambitie die hij wel had voor De Parvenu. ‘Ik heb al een boek’, daar komt het een beetje op neer. Schrijven deed hij wel: voor het FD, NRC, een maandelijkse column in One World, voor bladen. En ook een nieuw boek dat, begonnen als grapje en tussendoortje, steeds leuker en serieuzer werd: Maak werk van je droom. Over hoe je kunt gaan doen wat je echt leuk vindt. Hij heeft dat vaak genoeg gedaan, meest duidelijk met Robin Good, zijn bedrijf, en met De Parvenu. Terugkijkend ziet hij dat er een methode aan ten grondslag ligt, niet wereldschokkend, geen rocket-science, maar hij werkt voor hem en waarschijnlijk ook voor anderen. Die methode bestaat uit vijf stappen: luister naar je hart – corrigeer met je hoofd – ruim de waarom-niets op- visualiseer – doen. Zoiets. Wil je details? Lees hier en hier een fragment. Of koop het gewoon, uitgegeven bij Business Contact en vanaf juni 2013 in de winkel of via Bol.
Verder? In de zomer ’13 begon hij aan een nieuw project, Youropeans, een Europese Tour langs 28 EU-hoofdsteden waar hij telkens acht dezelfde soort mensen spreekt: een politieagent, een kapper, een dokter, een kunstenaar, een ondernemer, een immigrant, prostituee en een local celebrity. Over hun leven, hun beroep, hun land en Europa. Wat is het verschil tussen een agent in Helsinki en eentje in Nicosia? En de overeenkomsten tussen een kapper in Lissabon en eentje in Boekarest? Het schetst een beeld van Europa, dat er is, tot ergernis van sommigen en vreugde van anderen. Maar het is er, dus laten we eens beter kijken wat het is: onbekend maakt onbemind, hopelijk geldt het omgekeerde ook. Het eerste resultaat van Youropeans is het boek Dit is Europa, dat verscheen in maart 2016. Te koop in de boekwinkel, via mijn uitgever Maven of via Bol.com. Lees hier fragmenten. En vertaald in het Engels als This is Europe, hier verkrijgbaar.
De afgelopen jaren schrijft hij vooral voor kranten en bladen, vooral voor HP/De Tijd en Quote. De onderwerpen zijn telkens anders, maar spelen wel vaak in het buitenland. Hier vind je voorbeelden.
Contact?
Voor vragen, voor bijvoorbeeld dagvoorzitter-, schrijf- of spreekopdrachten, mail mij op mark@schalekamp.org. U ontvangt binnen 24 uur een reactie.
Amsterdam-Lissabon-Provence, januari 2009, in mijn Mercedes 350SL uit ’71, (in mei 2015 overleden na 13 jaar dienst):
