‘Een parvenu, wat is dat ook alweer?’ vroeg ik Mark Schalekamp, toen hij me de naam van zijn boek verklapte, een paar maanden geleden. ‘Iemand die tot een hogere klasse in de maatschappij probeert binnen te dringen,’ legde hij me uit. ‘O ja,’ deed ik, alsof ik het woord herkende.
Ik meldde me als recensent, kreeg ‘t boek en onderweg in het vliegtuig naar KL begon ik er aan in de hoop dat ik ‘t de paar volgende weken in Azië, die druk zouden worden, het uit te kunnen lezen. Dat laatste is in elk geval eenvoudig gelukt, want het bleek inderdaad de pageturner te zijn die Mark beloofd had. Ik kijk graag films in het vliegtuig, maar na een half uurtje Gordon Gekko in de tweede Wall Street film gaf ik toch de voorkeur om door te gaan met het verhaal van private banker Hugo Stadman, hoofdpersoon in de Parvenu.
Hugo is verslaafd aan ongeveer alles waar een mens aan verslaafd kan raken, hij liegt en bedriegt en heeft een ziekelijke bewijs- en scoringsdrang. Hij schaamt zich voor zijn afkomst en wil graag in ‘de betere kringen’ verkeren. Als zijn ‘vriend’ Willem hem op een dag aangeeft dat hij een kans heeft lid te worden van een geheim genootschap wil hij daar dan ook alles voor doen. Hugo is dus niet iemand waar je direct sympathie voor krijgt, maar toch laat hij ook kanten van zich zien waardoor je op bepaalde momenten toch een zwak voor hem krijgt, waardoor je soms hoopt dat hij het rechte pad vindt en dat het allemaal goed met hem komt. Om hem overigens even later weer de goot in te wensen omdat hij iets doet waar echt geen begrip voor op te brengen is. En dat gaat in een hoog tempo door waardoor je geneigd bent het boek ook in dat zelfde tempo uit te lezen. Het verhaal is op zeer humorvolle wijze geschreven met buitengewoon leuke en originele (woord)vondsten (mijn favoriet was ‘groundhog-dates’). Omdat het echt sex-drugs-rock & roll is en op veel punten herkenbaar denk ik dat het door een breed publiek gewaardeerd zal worden.
Wie moet de rol van Hugo spelen, als het verfilmd wordt? Namen als Daan Schuurmans en Tygo Gernandt liggen voor de hand, maar laten we het direct internationaal zoeken en dan lijkt me Tom Cruise een uitstekende kandidaat.
Met wie kan je je identificeren? De ontwikkeling van Willem is herkenbaar.
Wat is je favoriete passage? Ik heb echt hard op zitten lachen om een stukje dat de domheid van één van de collega’s van de bank beschreef. Ik weet alleen niet meer hoe die grap ging maar wel dat ik me af vroeg of de schrijver deze zelf bedacht had, want ik vond hem geniaal.
